Deutsch-Arabisch
    Substantiv
    der Stoffmengenanteil {Chemie}
    كسر مولي {كمياء}
    der Molenbruch {Chemie}
    الكسر المولي {كمياء}
    relevante Treffer
    der Herr (n.) , [pl. Herren ; Herrn]
    مَوْلًى [ج. موالي]
    der Schutzbefohlener (n.)
    مَوْلًى {موالي}
    die Stoffmengenkonzentration (n.) , {Chemie}
    تركيز مولي {كمياء}
    Poecilia {Fisch}, {Zoo}
    سمكة مولي {عالم الحيوان}
    die Bruchrechnung (n.) , [pl. Bruchrechnungen]
    كَسْر
    kaputtgehen (v.)
    كُسِرَ
    der Sprödbruch (n.) , {tech.}
    الكسر الهش {تقنية}
    cracken (v.) , {Pet. Eng.}
    كسّر {البترول بالتقطير التفاصُليّ إلى موادّ مُختلفة}، {هندسة بترولية}
    die Kieferfraktur (n.) , [pl. Kieferfrakturen] , {Med}
    كسر الفك [ج. كسور الفك] ، {طب}
    verbauen (v.) , {verbaute ; verbaut}
    كَسَرَ
    niederschmettern (v.)
    كَسَر
    der Knochenbruch (n.) , [pl. Knochenbrüche] , {Med}
    كَسْر [ج. كسور] ، {طب}
    brocken (v.)
    كَسَر
    bruchfest (adj.)
    ضد الكسر
    unzerbrechlich (adj.)
    ضد الكسر
    die Bruchgrenze (n.) , {Auto.}
    حد الكسر {سيارات}
    die Azetabulumfraktur (n.)
    كسر الحق
    der Kieferbruch (n.) , {Med}
    كسر الفك {طب}
    der Zahnbruch (n.)
    كسر سن
    kapput machen (v.)
    كسر
    das Teil (n.) , [pl. Teile] , {Comp}
    كَسْر {كمبيوتر}
    die Abscherfraktur (n.) , {Med}
    كسر القص {طب}
    zerhauen (v.)
    كسر
    knicken (v.) , {knickte ; geknickt}
    كَسَرَ
    knacken (v.) , {knackte ; geknackt}
    كَسَّرَ
    abbrechen (v.) , {brach ab / abbrach ; abgebrochen}
    كَسَرَ
    schroten (v.) , {schrotete ; geschrotet}
    كَسَّرَ
    schlagen (v.) , {schlug ; geschlagen}
    كَسَرَ